Οἱ ἀνακαλύψεις τοῦ 19ου αἰ.: τοῦ ἠλεκτρικοῦ τηλεγράφου, τῆς φωτογραφίας, τοῦ χλωροφορμίου στήν ἰατρική, τοῦ ἠλεκτρι­κοῦ σιδηροδρόμου, τοῦ ἀεροπλοίου, τοῦ ἠλεκτρικοῦ ψυγείου, τοῦ τηλεφώνου, τῶν ἐρτζιανῶν κυμμάτων, τῶν κινητήρων Ντῆζελ (Diesel), τοῦ κινηματογράφου, τοῦ ἀσύρματου τηλεγράφου, τῆς ἀπο­μονώσεως βακκίλων ἀνιάτων ἀσθενειῶν (φυματιώσεως, χολέ­ρας, λύσσας, τύφου καί τετάνου) καί τοῦ 20ου αἰ.: τοῦ ἀερο­πλάνου καί ἐλικοπτέρου, τῶν διαστημοπλοίων, τῶν ὑποβρυχίων, ἀκτίνων Leizer, δορυφόρων, μικροχειρουργικῆς, βιοτεχνολογίας, ἀποκωδικοποίηση τοῦ DNA, τῆς τηλεοράσεως, τῆς πυρηνικῆς ἐνεργείας καί τῆς πληροφορικῆς, ἔδωσαν στήν ἀνθρωπότητα δυνατότητες ἐπικοινωνίας καί διευκολύνσεως ἀδιανόητες γιά τό παρελθόν.

ὅλα αὐτά ὅμως ὡδήγησαν σέ ἀδιέξοδα τήν ἀνθρωπότητα ἐπίσης ἀδιανόητα στό παρελθόν, ὅπως εἶναι τά προβλήματα βιοηθικῆς, οἰκολογικῆς καταστροφῆς καί τοῦ ἀπειλούμενου μα­ζι­κοῦ πυρηνικοῦ ὀλέθρου.

Ἡ ἀπουσία ἀπό τήν διάνοια τοῦ σύγχρονου ἐρευνητοῦ τοῦ δημιουργοῦ καί προνοητοῦ Θεοῦ Λόγου δημιούργησε τήν ἀλαζο­νική στάση στόν ἄνθρωπο, ὥστε νά θέλη νά κατανοῆ τά πάντα σύμφωνα μέ τίς ὑποδείξεις τῆς ἀνεπαρκοῦς καί ἀρρωστημένης λογικῆς. Ὑπερύψωσε τήν λογική σέ ἀπόλυτο καί μοναδικό ρυθμι­­στή τῶν πάντων παραθεωρώντας καί νεκρώνοντας τίς ὑπόλοιπες φυσικές δυνάμεις πού ἐνυπάρχουν στόν ἄνθρωπο.

Ἡ ἀπουσία τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ θεραπευτής τῶν παρά φύσιν παθῶν τοῦ ἀνθρώπου ἔκανε ὥστε νά θεωρηθοῦν τά πάθη ὡς φυσικές ἐνέργειες, νά στηριχθοῦν καί αὐτά σέ λογικά ἐρείσματα καί μέ τίς σύγχρονες ἀνακαλύψεις νά βροῦν διέξοδο γιά νά ἐκδηλω­θοῦν πρός τά ἔξω, προκαλώντας πολλές φορές μεγάλες καταστρο­φές.

Ἡ ἐπιστημονική μέθοδος ἔχει ἐπικρατήση ὡς ἡ μόνη θεμιτή καί ἀποδεκτή μέθοδος κατανοήσεως καί ἑρμηνείας ὅλων τῶν πραγ­μάτων, παρ΄ ὅλη τήν καταφανῆ σχετικότητά της. Π.χ. ἡ γνώση πού μᾶς παρέχει ἡ ἐπιστήμη τῆς φυσικῆς προέρχεται ἀπό τήν παρα­τήρηση τῶν ἀλληλεπιδράσεων τῶν στοιχειωδῶν σωματιδίων τῆς ὕλης, ἐνῶ ἡ βαθύτερη φύση τους μᾶς εἶναι ἄγνωστη. Δέν γνωρί­ζουμε τί εἶναι στήν φύση του ἕνα ἠλεκτρόνιο ἤ ἕνα πρωτόνιο, παρά μόνο τό πῶς ἀλληλεπιδροῦν μεταξύ τους καί αὐτό ἐν μέρει. Εἶναι ἄγνωστες οἱ καταβολές τοῦ κόσμου, ἐνῶ οἱ θεωρίες τῆς φυ­σικῆς, ὅπως ἡ θεωρία τῆς σχετικότητος καί τῆς κβαντομηχανικῆς εἶναι μόνο ὑποθέσεις οἱ ὁποῖες προσφέρουν σωστές προβλέψεις καί ἀποτελέσματα καί ὡδηγοῦν σέ πρακτικές ἐφαρμογές καί γι΄ αὐτό τίς υἱοθετοῦμε. Δέν γνωρίζουμε κατά πόσον ἀντικειμενικά ἠ φύση σκέφτεται ἔτσι.

Ὁ πολιτισμός σήμερα ταυτίζεται στά μάτια τῶν πολλῶν μέ τήν ἀνάπτυξη τῆς τεχνολογίας. Στήν πραγματικότητα ὅμως ἡ σημερινή τεχνολογική ἀνάπτυξη συμβαδίζει μέ τήν πνευματική ὕφεση. Τό πόσο πνευματική ὕφεση ὑπάρχει στόν σημερινό πολιτισμό φαίνεται ἀπό τίς ὑπαρξιακές ἀναζητήσεις τῶν ἀν­θρώπων. Βρίθουν οἱ πλέον ἀντιφατικές κοσμοθεωρίες καί θρη­σκεῖες. Οἱ ἄνθρωποι μή μπορώντας νά ἱκανοποιηθοῦν ὑπαρξιακά ἀπό τήν αὐστηρά λογοκρατούμενη θεώρηση τῶν διαφόρων ἐπι­στημῶν γιά τόν ἄνθρωπο καί τόν κόσμο στρέφονται ἄκριτα καί ἀνεξέταστα πρός ὅ,τιδήποτε. Βρίσκονται σέ ἔξαρση οἱ αἱρέσεις καί τά θρησκεύματα ἀκόμη καί στίς πλέον πρωτόγονες καί ἀποκρυφιστικές μορφές τους, ὅπως ἡ μαγεία, ὁ σατανισμός καί ἡ μοιρολατρεία τῆς ἀστρολογίας.